Het is nu 5 april en zaterdag is het de voorlaatste dag voor mij. Ik heb mijn vlucht pas terug op zondag. Sinds mevrouw Snauwaert op stagebezoek is gekomen en het weer beter is, gaat het hier al een pak vlotter voor me. Ook het feit dat er al wat volunteers weg zijn zorgt voor wat meer rust op het bedrijf. Doordat het weer verbeterd is, kunnen we ook meer aan de slag met de paarden. Deze week hielp ik onder andere mee met het ontwormen en verzorgden we ook een paard dat last had van een hoefzweer. 

Zondag rustdag, en al zeker op Pasen in een katholiek land als Spanje. We hebben dus (terecht) besloten om die dag eens helemaal niets te doen en uit te rusten. Dat kan ook eens deugd doen! 

Voor Pasen zijn we op zondag naar de kerk gegaan en bezochten we een paasbeurs omdat het weer te slecht was voor de mensen om rond te lopen in een stoet. Ik vond het wel zot om te zien, en ook al ben ik niet echt gelovig: het was best wel indrukwekkend.

Woensdag in de voormiddag begonnen we door met Niclas en 1 andere collega (Jesus - vroege verrijzenis?) takken te verzamelen van tussen de wijnranken. Daarna zijn we op een grote wijngaard ongewenste scheuten gaan verwijderen van de Amerikaanse wortel waar de wijnrank op groeit. Ze gebruiken de Amerikaanse wortel omdat deze resistent is tegen een ziekte waar de Europese variant niet tegen bestand is. We verwijderden de scheuten omdat daar geen druiven op groeien en omdat het anders veel energie vraagt van de plant, waardoor er minder druiven op de originele wijnrank verschijnen.

In tegenstelling tot de eerdere contacten via Whatsapp en het takenpakket dat werd beloofd, blijkt mijn stageplek toch niet echt aan mijn verwachtingen te voldoen. Er wordt vooral aandacht besteed aan de erg zieke en magere paarden, maar met de andere paarden wordt niet echt veel 'gewerkt' zoals oorspronkelijk wel de bedoeling was. In mijn ogen kunnen ze de verwaarloosde paarden echt wel meer aandacht en verzorging bieden. Ook met mijn stagebegeleider treedt er geregeld miscommunicatie op, wat de situatie nog wat gecompliceerder maakt.

De eerste dagen van een nieuw avontuur vergen altijd wat aanpassingen en dat is in Malaga niet anders. Aangezien de meisjes vaak Duits spreken, is het niet altijd eenvoudig om gesprekken aan te knopen in het Engels. Ik doe m'n best om dingen op te pikken en zelf wat meer Engels te spreken. We zijn in Spanje, dus wordt er ook vrij laat gegeten: ook iets wat ik helemaal niet gewoon ben! Wie Spanje zegt, zegt bovendien ook zon, maar ook die laat het voorlopig wat afweten. De temperaturen en de strakke wind zijn vergelijkbaar met België, maar er is gelukkig beterschap op komst volgende week :)

Zoals in het eerdere bericht stond vermeld, verliep onze reis enorm vlot. We kwamen zondag tijdig aan in ons wel erg ruime appartement en kregen voldoende de tijd om wat uit te rusten.

De ochtend begon vol opwinding en verwachting toen Willem, Gauthier en Katrien verzamelden in het station van Brugge. Hun reis bracht hen vandaag naar het zonovergoten Barcelona en Malaga. Ouders zwaaiden hen uit en deelden, met een al even gespannen mevrouw Devriendt, in de nerveuze energie die merkbaar aanwezig was.

In de nacht van Pasen op Paasmaandag is er een veulen geboren en dat moest wat vitamines krijgen. We moesten ook het veulen helpen met te drinken, want het veulen wist niet wat het moest doen. Door wat honing aan de tepels van de mama te doen, had het veulentje snel door wat er moest gebeuren en zo begon het veulen uiteindelijk te drinken. Voor de rest had ik een rustige dag, want het was een feestdag in Duitsland. Na 14u was ik vrij en heb ik wat gewandeld in de natuur en een film bekeken. Tijd voor wat me-time dus.

Paasmaandag begon met de geboorte van een nieuw kalfje, dus mocht ik die weer weghalen bij de moeder en in een iglo zetten. Daarna heb ik mijn vaste routine van het uitmesten van de stallen uitgevoerd en in de namiddag heb ik vooral nog geholpen met melken en de varkens eten gegeven. 

Vrijdagmorgen ben ik de dag opnieuw goed begonnen met een heerlijk ontbijt en verse melk van de melkboer. Ik moest deze dag enkel in de voormiddag helpen met de paarden naar buiten te laten en de stalen goed te leggen. In de namiddag heb ik dan besloten om een fiets tocht te maken en de stad Pasewalk te verkennen. Jammer genoeg was er niet veel open omdat het een feestdag is in Duitsland.

Vrijdagmorgen heb ik de kalfjes eten gegeven en de stallen van de droge en zieke koeien uitgemest. Daarna ben ik uit de drie stallen alle koeien gaan halen om ze te melken, heb ik ook nog de ligboxen in de stal gekrabd en alle waterbakken schoon gemaakt. Later ben ik samen met de boer hooibalen gaan halen en hebben we samen de avond afgesloten bij het kampvuur, waar ik doorheen de gezellige avond nog wat Duits heb bijgeleerd.

Woensdag zijn we de dag opnieuw begonnen met alle paarden buiten te laten en hun stallen goed te leggen en daarna hebben we een merrie geïnsemineerd, hopende op een veulentje. Dit laten ze op mijn stageplek niet door de dierenarts doen. Ze hebben genoeg ervaring om dit zelf uit te voeren.

Het programma van Ferre ziet er erg gevarieerd uit. Het feit dat hij als leerling tuinaanleg nu toch aan de slag gaat op een landbouwbedrijf vormt geen problemen, aangezien hij zelf al vaak in de vakanties en weekends helpt op boerderijen. 

Na de lange tocht van zondag deed het deugd om snel in bed te kruipen en maandagochtend met een stevig ontbijt te starten. Ik maakte kennis met Anna en Daniëlle en merkte meteen dat hun Engels wel wat Duitse 'haren' erop heeft, maar dat maakt niet uit...desnoods leggen we het met handen en voeten uit: zolang we elkaar maar verstaan!

Iedereen vroeg uit de veren zondagmorgen, want iets voor 7 uur stond in het station van Brugge de trein richting Duitsland te wachten op Beau en Ferre. Om de reis niet te eenzaam aan te vangen, vergezelden ook Ashanty en Onah hen tot in Brussel, waar de leerlingen uiteindelijk op eigen houtje hun reis zouden verderzetten.

Wanneer ik dit berichtje schrijf (vrijdagavond), zit mijn laatste stagedag er net op. Deze avond zijn we sushi gaan eten. Een leuke manier om de stage mee af te sluiten. Ik had het nog nooit eerder gegeten, maar vond het wel heel lekker.  

Ai, wat een enorme pech toen Ashanty gisterenmiddag meldde dat er een ongelukje gebeurd was op stage. Een kalfje had in een onstuimige beweging tegen een riek getrapt die vervolgens door de laarzen van Ashanty heen stak. Resultaat: een wonde bovenaan de voet en vooral een serieuze zwelling.

Zaterdag stond er een jongveeshow op het programma. Geen show zoals we die in België kennen, nee nee, het is er eentje waar er op het jureren punten worden gegeven. De eerste ronde was voor 1e en 2e kalfskoeien. We hebben na deze ronde Hollandse stamppot gegeten en daarna kwam de tweede ronde voor koeien van 3e en 4e kalfs. Aan het einde van de show werden de winnaars bekend gemaakt en stond Almelo oud (de groep waarin Sissi, mijn stagegever, zit) als tweede gerangschikt. Dit hebben ze heel goed gedaan en ben dan ook super trots op hen. Na deze supertoffe dag zijn we thuis gaan eten en rond 20u50 zijn we met de fiets (ik zat achterop) vertrokken naar een feestje van de Fokvee Studieclub waar ik ben gebleven tot ongeveer 23u30. Leuk om dit ook te mogen meemaken!

Het is nu dag acht. Intussen zijn er 12 nieuwe kalveren toegekomen op het bedrijf. Die hebben we leren drinken zonder speen en dat ging tamelijk goed. Intussen drinken ze allemaal vrij vlot.  

Donderdag ben ik opgestaan om 6u30 en begonnen met het verzorgen en behandelen van de zieke koeien. De eerste die ik heb verzorgd was een koe met "slepende melkziekte": dit is een aandoening die voornamelijk voorkomt bij melkkoeien in de eerste dagen na het afkalven. Het wordt veroorzaakt door een plotselinge daling van het calciumgehalte in het bloed, vaak als gevolg van de hoge calciumbehoeften van de koe tijdens de melkproductie, gecombineerd met een verminderde calciumopname of mobilisatie van calciumreserves in het lichaam. Deze aandoening kan ernstige gevolgen hebben voor de koeien, waaronder spierzwakte, verminderde eetlust, moeite met opstaan en lopen, en in ernstige gevallen zelfs verlamming, doordat ze zichzelf vergiftigen.

Rond 14u30 ben ik aangekomen op het bedrijf van de familie Knoef en na een korte rondleiding heb ik mijn koffers uitgepakt en werd ik meteen in het werk gezet. Er had net een koe gekalfd dus hebben we het kalf verplaatst naar een kalverbox. Rond 18u00 zijn ze begonnen met melken en heb ik me na het eten aangesloten om ook een handje bij te steken. Rond ongeveer 20u30 hebben we de kalfjes melk gegeven en zat de eerste dag er zo goed als op. Mijn eerste nacht in het huisje was best wel een beetje spannend. Ik kon niet direct slapen, maar ik was zo moe van de reis en het werk dat ik uiteindelijk toch in slaap gevallen ben.

Toen ik zondag aankwam met de trein hebben we even kennis gemaakt en daarna mocht ik direct erin vliegen, want er was een schaap aan het lammeren. Ik mocht dan ook meteen helpen met het verlossen van de lammetjes. Daarna heeft René (mijn stagegever) mij nog wat uitleg geven en heb ik mij kunnen installeren tussen het werk door. Diezelfde avond heb ik nog een vijfling op de wereld mogen zetten. Ze zijn alle 5 gezond, dat is heel uitzonderlijk en ik ben dan ook enorm blij dat ik dit heb mogen meemaken...en dat al meteen de eerste dag!.  

Net als de leerlingen die richting Duitsland vertrokken, werden Onah en Ashanty zondagmorgen al vroeg in het station van Brugge verwacht. Met een gezonde portie zenuwen en hun planning stevig in de hand vertrokken beide meisjes via Brussel richting Schiphol om vervolgens van daaruit hun eigen weg te gaan.