Het is al even geleden dat ik nog een update kon doorsturen, maar dat komt doordat het hier zo verschrikkelijk druk is en ik constant ben bezig geweest de afgelopen dagen. Mijn takenpakket van deze week loopt erg gelijk met de taken die ik vorige week uitvoerde. Dat vind ik echt niet erg, want intussen ben ik alles wel gewoon. Kalfjes helpen eten en drinken geven is nu eenmaal een belangrijke taak.
Van zondag tot woensdag kwam er echter wel een extra uitdaging bij deze stage: Martijn en zijn gezin vertrokken namelijk enkele dagen naar Nederland en hij gaf de leiding door aan zijn rechterhand op het bedrijf. Voor mij had dit op werkvlak niet echt gevolgen, maar het zorgde er wel voor dat ik enkele dagen alleen voor het huis van Martijn moest zorgen en ook voor zijn huisdieren. Ik moest de paarden, schapen, een lammetje en de kippen onderhouden. Soms moest ik hiervoor tussen mijn werk door ook even terugkeren naar huis, wat het best wel intensief maakte. Los daarvan was de grootste uitdaging misschien wel het zorgen voor mezelf. Ik ben nog nooit echt helemaal alleen geweest en moest nu plots ook koken voor mezelf. Ik heb eitjes klaargemaakt en ook een pizza in de oven gestoken...best wel spannend om voor je eigen eten in te staan. Ik heb me niet echt eenzaam gevoeld tijdens deze periode, aangezien ik intussen ook genoeg mensen ken op het bedrijf die mij echt heel erg lief benaderen. Onlangs was er zelfs een medewerker naar mij toegekomen met een 'cadeautje' voor me: hij had een koekje meegebracht speciaal voor mij :)
Verder heb ik nog iglo's in elkaar gezet en kalverhutten en drinkbakken afgespoten met de hogedrukreiniger. Ik heb heel erg veel heen en weer moeten rijden en wandelen, want ze hadden mij de taak gegeven om uit een groep van 350 kalfjes drie specifieke nummers te halen. Het duurde wel even om dat trio te vinden in zo'n grote bende. Er zijn hier de afgelopen week overigens erg veel kalfjes geboren, soms zelfs vijf per dag. Normaal gezien worden die vervoerd met een miniloader, maar doordat die in gebruik was, moest ik de kalfjes telkens met de kruiwagen vervoeren, ze eruit halen, biest geven en ringelen. Je leest het, ik heb zeker niet stil kunnen zitten. Ik heb zelfs nog wat meer grenzen verlegd, want ik heb zowaar ontsnapte kippen vastgepakt en terug naar hun plek gebracht. Mijn mama was even verbaasd als ik toen ze op de foto zag dat ik een kip in mijn handen had...wie had dat ooit kunnen denken?
Zoals gezegd ben ik hier enorm goed ontvangen en vind ik het jammer dat vrijdag al mijn laatste dag is. Ze hebben me hier echt opgenomen in hun 'familie'. Een bewijs daarvan is het feit dat ze mijn naam hebben genoteerd als degene die opgemerkt heeft dat een koe gekalfd had. Ze moeten steeds registreren wie dat op het bedrijf heeft opgemerkt en het feit dat ze mij hebben genoteerd, bewijst dat toch wel dat ze tevreden zijn van mijn werk en mij ook echt zien als een collega hier. Jammer dat ik die bende morgen al moet achterlaten.
Als afsluiter vermeld ik ook nog eventjes dat ik contact heb gehad met enkele Belgen tussendoor, want meneer Van Hees is hier intussen op stagebezoek gekomen en verder ben ik ook nog met Josefien en haar stagebegeleidster naar de McDonald's geweest, wat ook wel eens leuk was. Om de dag te eindigen zijn we hier met enkele buurtbewoners gaan kijken naar de 'black sun', dat is de term die men hier gebruikt voor spreeuwenzwermen die de hemel vaak voor een groot deel bedekken en het dus 'zwart' maken.
Reactie plaatsen
Reacties