Van automatisch voederen tot veldbonen toasten

Voor Jaron werden het drukgevulde eerste stagedagen. Hieronder een verslag van zijn ontvangst in Denemarken: 

Bij aankomst in Struer nam Jens Peter (mijn stagebegeleider) even de tijd om onderweg halt te houden bij het melkveebedrijf van zijn zoon. Voorlopig werken ze daar met een melkcarrousel, maar ze zijn van plan om over te stappen op 3 melkrobots. Bij aankomst op mijn eigen stagebedrijf maakte ik kennis met een Roemeense collega die hier 's ochtends en 's avonds het jongvee verzorgt. Ze werken hier met een automatisch voedersysteem, wat inhoudt dat er een soort grote mengkuip is die je kan aanvullen met ruwvoer. Die staat vervolgens in verbinding met een kleinere mengkuip die zich via rails door de stal van het jongvee verplaatst. De dieren kunnen hier maar liefst twee dagen (!) automatisch mee voorzien worden van voer. We mochten op zondagavond al meteen uitrukken naar de boerderij waar het jongvee zich bevindt (zo'n 5km van mijn stageplek verwijderd). Er was namelijk een melding van een probleem met het automatische voedersysteem, maar uiteindelijk kon dit snel verholpen worden.

Maandagochtend mocht ik van start gaan op het bedrijf zelf. Ik vulde de automatische voederbak met enkel en alleen maar gras. Er wordt hier bewust enkel voor gras gekozen, want voor maïs is het hier in het noorden vaak te koud...dat hebben enkele mislukte oogsten pijnlijk duidelijk gemaakt. Het was erg boeiend om te zien dat het voer automatisch wordt aangevuld met krachtvoer uit de silo's, zodat de koeien toch een compleet rantsoen kunnen krijgen. De ochtend sloot ik af door met de collega het jongvee te controleren op de andere boerderij...even wat ligbedden schoonmaken en diepstrooiselboxen instrooien zodat alles weer op orde stond. Ten slotte pletten we ook nog wat haver en sloegen we die op in de silo's. Later wordt die haver in de melkput bijgevoerd als extra bron van energie en eiwitten.

Op maandagmiddag werden de voorbereidingen getroffen om veldbonen te toasten. Met die activiteit ben ik trouwens ook de volledige dinsdag bezig geweest, want er kroop best veel tijd in die taak. Eerst werd de loods vrijgemaakt en vervolgens gingen we de machine om veldbonen te toasten ophalen bij een andere boer. Het toastproces is niet onbelangrijk, aangezien veldbonen hoofzakelijk uit onbestendige eiwitten bestaan. Door ze te toasten, neemt de DVE (darm verteerbare eiwitten) toe en zijn ze beter geschikt als voer voor de koeien.

Na het toasten zette ik mijn tocht langs de Deense boerderijen verder en hielp ik mee met het voederen van het jongvee. In dit geval ging het om een boerderij van 600 koeien op een domein van 940 hectare. Best wel indrukwekkend en zeker ook leerrijk om al die verschillende melkveebedrijven te leren kennen.

Wist-je-datje: De veldbonen worden opgewarmd met hete lucht tot de kern zo'n 120 graden bereikt. Vervolgens worden de opgewarmde veldbonen opgeslagen in een aparte silo. Later zullen we het geheel nog pletten en toevoegen aan het melkveerantsoen.